Thursday, April 16, 2009

Lov U mOm...

"Gw g prnah tw ap yg nyokap gw pikirin, mungkin dari dulu dy brsabar, nunggu gw sadar klo dy tu butuh prhatian, butuh lima menit dari khdupan qt yg sibuk, bwt ngobrol n duduk brg. Gw gmw klo hrus d sadarin dngn cara yg tragis. Gw gmw klo hrus sadar pas dia 'pergi'."


####

Hello again pipel!!, Hows ur live? Gettin fucked up eh?. Hha hha hope not. Posting gw yg skrg aga2 spesial nehh, gw khusus bqn ni post coz gw blm bsa ngasi feedback ap2 ma dy. Jd gw cm bsa bqn ni post n brharap swt saat nnti dtg k ajaiban byr dy bsa baca posting gw trz trsenyum. Ok, Here we go..

Lo ngerasa ga klo khidupan lo slama ni gtu2 aj? Coba ingt rutinitas lo dri bangun pagi ampe mlm, trz bca plan2, tiap pagi dbangunin, nonton tv, makan, sms pacar lo ngcapin met pagi, mandi, uda gt prgi kul or krja. Pulangnya, makan, nonton tv bntar, maenin hp, trus tlpon2an ma pacar lo, masuk kamar, nyetel musik, tidur. Ngerasa ga, garis bsar rutinitas harian lo ky gtu? Klo lo ngerasa, gw yakin ad yg salah dri hdup lo.

Gw g prnah nyadar klo d khdupan gw jg ad yg salah, sampe kmaren2 gw nyadar, wktu gw mw brangkat krja nyokap gw nganterin gw ampe dpan pager, sambil senyum dy ngmong, “ati2 y mas” gw cm nengok sekilas smbil snyum, tp gw kaget. Gw cba prhatiin nyokap gw skali lgi, pas gw liat2, trnyata uban dy uda banyak men... Saat itu jg gw marah sma diri gw sndiri, marah sma ketololan gw, marah sama keangkuhan gw, marah sama smw hal yg bqn gw lupa, klo trnyata nyokap gw masi hdup. Klo ga d tahan sama keegoisan gw, wktu itu gw uda nangis.

Umur gw 18 taun, hampir selama itu gw blm ngasi apa2 ma dy slain masalah. Gw g ingt kpn trkhir kali gw bqn dy ktawa, gw uda trlalu sering bqn dy sakit hati. Gw bingung ma diri gw sndiri, slama ni gw kmana aj? Sampe2 g nyadar klo nyokap gw uda setua itu. Gw g prnah tw ap yg nyokap gw pikirin, mungkin dari dulu dy brsabar, nunggu gw sadar klo dy tu butuh prhatian, butuh lima menit dari khdupan gw yg sibuk, bwt ngobrol n duduk brg. Gw gmw klo hrus d sadarin dngn cara yg tragis. Gw gmw klo hrus sadar pas dia meninggal. Gw gmw.

Mungkin lo trmasuk org yg beruntung krna masi bsa mnta nyokap nyuciin baju lo. Ingt, ad yg ga seberuntung lo. Sampe skrg gw blm kpikiran gmn klo dy ud ga ad, gw nyia-nyiain 18 taun khdupan gw sama tmn2 gw n sma hal2 yg g jelas. Bkn sama org yg sharusnya qt prhatiin, bukan sama org yg slalu sabar stiap qt marah2...

Gw malu.

Gw mw klo nnti dy uda d ‘panggil’ gw bsa lbih brsabar, n trsenyum. Coz gw uda pny masa2 yg g trlupakan, masa2 yg bqn nyokap gw seneng. N gw janji, gw bakal bwt masa2 tu dri skrg.


Cba lo smpetin liat nyokap lo, liat wajahny yg sayu, sorot matanya yg uda lemah. Trus tanya ma diri lo sndiri, siapa yg lo liat? Org yg slama ni cma jdi pelengkap kluarga yg lo cuekin tiap pagi, ato org yg tgasnya cma beres2 rmah, masak, trus nyiapin smw baju lo?. Cari jawaban lo sndiri, men. Mumpung lo masih sadar, Mumpung dy masih hidup.

Lov u mom.

2 comments:

Prim said...

be....jero pzan uy....
Sok ath barudak cing inget ka indung..tong nyusahkeun wae...
Sakola cing bener..Gawe cing bener...ibadah tong poho...dahar 3x sahari....nyak?nyak?nyak?

Abe said...

wahhh btul primmm, urg ge jd era sorangan..
mana. btw, hubunganna naun jeung dahar??